Op de Filippijnen
Het bezoek aan Bangkok zit erop en inmiddels zitten we al een paar dagen op de Filippijnen. De eerste dagen hebben we oude bekenden van Maria opgezocht in het hotel waar we drie jaar geleden ook hebben overnacht. Gisteren zijn we aangekomen in het stadje van onze eerste case study naar ecologische santiatie. We zitten op het eiland Negros in het stadje Bayawan.

Het is fijn om weer terug te zijn op de Filippijnen. Bij aankomst werden we al warm onthaald door de douane van het land. Waar elke douane waar ook ter wereld uiterste ernst verwacht maakt de Filippijnse douane er een grapje van. “are you two on honeymoon? No? Not married yet? Why not?” vroeg de beste man terwijl onopgemerkt door hem de ventilator ons immigratie document voor zijn neus weg blies. Niets lijkt hier iets uit te maken. Don’t worry, be happy!

Toch hebben de mensen hier best veel worries. De armoede is veel erger dan in Thailand. Op straat bedelen veel kinderen en hangen veel mannen rond om wat te verkopen. Veel mensen zien er onverzorgd uit. En er zijn veel mensen. Heel veel. Vooral kinderen. De straten en parken zijn vol van rond rennende en spelende kinderen. Soms in een kluitje ons achtervolgend geven ze het straatbeeld een vrolijk aangezicht. Het groot aantal kinderen is een typisch aspect van een ontwikkelingsland.

Het feit dat het land extreem katholiek is is naar onze mening ook een belangrijke factor voor het hoge geboortecijfer. De gemiddelde leeftijd op de Filippijnen is 22 jaar waar dat in Nederland liefst 40 is.

Het is warm. Dit jaar is het El Nino, een klimatologische abnormaalheid dat eens in de zoveel jaar voorkomt. Het bezorgt de Filippijnen veel droogte en dus ook veel warmte. Er schijnen in delen van het noorden van het land al mislukte oogsten te zijn door de droogte. Gevreest wordt voor hoge voedselprijzen en voedseltekorten. Voor uitleg wat El Nino is en hoe het werkt, klik hier.

De mensen zijn ontzettend vriendelijk op de Filippijnen. Vandaag zijn we begonnen aan ons onderzoek naar ecologische sanitatiesystemen op de filippijnen. Een Nederlander die werkt voor een Duitse ontwikkelingsorganisatie heeft ons geïntroduceerd bij de gemeente van Bayawan. Ze zijn vereerd met ons bezoek en willen van alles voor ons doen. We kunnen met recht spreken van een warm onthaal. Ondanks dat we al drie keer een stroomstoring hebben meegemaakt in 24 uur en we al op kakkerlakjacht moesten in de douche vinden we het heerlijk om hier te zijn. Later zullen we berichten over wat ecologische sanitatie precies is.